Pre 45 godina i koji dan, tačnije 31. oktobra 1974. godine, poleteo je prvi prototip jugoslovenskog jurišnika Orao. Projekat je prošao trnovit put od table za crtanje do finalne verzije koja je zadovoljavala tehničko-taktičke zahteve. Od prvog leta do prvog aviona u finalnoj verziji (sa forsažnim motorima RR Vajper 633-41) koji isporučen jedinici prošlo je skoro 15 godina. I taman kada se činilo da JRV i PVO konačno počinje da stvarno prihvata Orla, kada je uspostavljen kontinuitet obuke, kada se vazduhoplovno-tehničko osoblje uhodalo, desili su se nesretni sukobi 90-ih.
Uloga Orla i u jurišnoj i u izviđačkoj verziji tokom 90ih bila je značajna. Tokom borbenih dejstava pokazao je veći stepen ubojitosti i žilavosti od svog vremešnog predhodnika J-21 Jastreba, što je bio i praktičan pokazatelj da je projekat ispunio glavna očekivanja. Moglo bi se reći da je u nekim trenutcima sukoba Orao bio ono što bi na zapadu rekli „gejm čendžer”, pa je zato bio pod budnim okom stranih posmatrača.
Istina, Orao nikada nije bio najbolji avion u svojoj klasi, šta više po svim metrikama uvek je bio na začelju. Ali radio je posao, bar u lokalnim ne previše sofisticiranim sukobima. Jugoslovenski stručnjaci su još kasnih 80-ih uvideli da tada još novog Orla treba što pre dodatno poboljšati kako bi preživeo na modernom bojištu. Njegovu glavnu boljku – slabe motore nije bilo moguće popraviti, ali je bilo puno prostora za modernizaciju avionike i sistema za zaštitu. Opsežan plan modernizacije je razrađen, ali nikada nije realizovan zbog početka građanskog rata, a kasnije zbog nedostatka sredstava. Orao danas leti samo u sastavu vazduhoplovstva Vojske Srbije (RViPVO VS), u sastavu 241.lbae Tigorvi i može se reći da se pod “stare dane” vraća u formu. Istina to je i dalje isti onaj Orao od pre 30-ak godina, ali posle dužeg niza godine opet vidimo veći broj operativnih aviona, učestalo letenje kao i gađanja bojevim sredstvima. P
Kako dođosmo uopšte do ovog krtatkog uvoda o Orlu? Eto, ljubilej je, nije malo 45 godina! Pored toga nedavno sam po drugi put pročitao zaista sjanu knjigu „Orao – pogled iz jugoslovenskog ugla“, autora Aleksandra Radića. Dakle, ljubilej, drugi put pročitana knjiga, očito mi se Orlovi nešto motaju po glavi i ja se tako setih jednog događaja od pre par godina sa koga nikada nisam objavio fotografije, a glavni akter je pogodite ko? :)
Da jeste Orao. Ali ne samo Orao, nego i pilotski i mehaničarski sastav 98. avijacijske brigade. U pitanju su snimci sa komandno-taktičke vežbe „Morava 2016”. Tokom ove, u svakom smislu te reči velike i prave vežbe, Orlovi su u više navrata dejstvovali bombama i raketama, uključujući i odbacivanje po 12 bombi sa skupnih nosača – nešto što nije rađeno praktično više od decenije. Pokušao sam da fotografski ispratim pomenuti događaj sa fokusom na Orla, tako da slede kadrovi atmosfere sa Lađevaca, matične baze „Tigrova” i njihovih Orlova, a deo sa poligona “Pasuljanske Livade”. Fotografije sa glavnog dela “kopnenih” operacija na Pešteru, možete videti u ovoj temi: Morava 2016. Naziv vežbe se slučajno ili ne poklapa sa imenom aerodroma na kome su stacionirani svi Orlova u naoružanju Vojske Srbije. U pitanju je aerodrom Lađevci, koji danas i zvanično nosi ime „Morava“, a od istoimene reke (Zapadne Morave) nalazi se svega na par kilometar udaljenosti.
Postavljanje avio bombi FAB-100 M80 na skupne nosače SN-3-100. Orao može poneti maksimalno 12 bombi FAB-100
Poletanje aviona NJ-22 Orao sa 6 bombi FAB-100 i punim kompletom IC-mamaca.
Trenutak serijskog odbacivanja bombi FAB-100 iz aviona J-22 Orao iznad poligona Pasuljanske livade.
Efekat „tepiha“ bombi FAB-100.
Precizno dejstvo je samo jedan deo priče koja počinje sa avio-oružarima koji pre leta naporno rade kako bi naoružali avion. Pored postavljanja bombi, oni vrše i niz drugih radnji poput provera ispravnosti i podešavanja upaljača.
Pored avio-bombi FAB-100, Orao J/NJ-22 može mnositi i avio-bombe FAB-250, MK-82, kasetne bombe BL-755, penetracione bombe Durandal, nevođena raketna zrna (NRZ) kalibra 57mm i 128mm, samonavođene rakete AGM-65B i još po koje sredstvo.
Orao J-22 naoružan sa 4 lansera L-57-016, od kojih svaki prima po 16 nevođenih raketnih zrna 57mm.
Kada je jedinica pod uzbunom leti se sa ličnim naoružanjem, kao i u slučaju rata. Na fotografijama možete primetiti da i pripadnici vazduhoplovno-tehničke službe (VTS) kod sebe imaju šlemove i zaštitne maske, a i automatske puške su bile u blizini.
Poletanje para Orlova naoružanih nevođenim raketnim zrnima kalibra 57mm.
Karakterističan plavi plamen Vajpera na forsažu.
Dejstvo nevođenim raketnim zrnima 57mm iznad poligona Pasuljanske livade.
Piloti Tigrova nakon sletanje i izlaska iz Orlova. Moglo bi se reći, iscrpljeni piloti. Avione treba pripremati za sutrašnja dejstva, VTS opet stupa na scenu, bez njih letenja nema. Tokom vežbe „Morava 2016” bilo je više bojevih gađanja, od kojih neka dan za danom.
Tekst i fotografije Dimitrije Ostojić © 2016
This work by Dimitrije Ostojic is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Based on a work at www.dimitrijeostojic.com/blog
One thought on “Orlovi sa Morave”